Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Γιατί δεν γράφω για τις διακοπές μου

1. Γιατί γράφετε εσείς για τις δικές σας.
2. Για τον ίδιο λόγω που δεν τραβάω φωτο. Φαίνονται ψεύτικες και ξεθωριασμένες. Τις ζεις δεν τις γράφεις.
3. Για να μην μάθετε τι έκανα. Ειδικά όσοι σας ενδιαφέρει.
4. Γιατί δε σας ενδιαφέρει.

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

Είναι ώρα να φεύγεις

Αυτό είναι τίτλος κλεμμένος από τον ahtensville, T’ομολογώ.
Τώρα, πολλά ούζα μετά, και μ’ένα κεφάλι που γυρίζει αναρωτιέμαι αν είναι ώρα να φεύγω.
Πότε είναι ώρα να φεύγω;
Κάποτε είχα διαβάσει κάπου, δεν έχει σημασία που, ότι μαγκιά είναι να μένεις. Το προσπαθώ. Μένω όταν όλοι και όλα είναι εναντίον. Μένω όταν δε με συμφέρει. Αλλά δεν είμαι αρκετά μάγκας.
Ακόμα φεύγω. Μερικές φορές. Όταν βλέπω ότι δε με παίρνει. Όταν δεν έχω κουράγιο να προσπαθήσω άλλο. Όταν φοβάμαι. Όταν βαριέμαι. Όταν πιστεύω ότι δεν έχει νόημα να παλεύω. Ίσως είναι καλύτερα έτσι. Καμιά φορά, χάριν παιδιάς, ανοίγω πολλά μέτωπα μέχρι ν’αποφασίσω ποιό είναι σημαντικό. Στο τέλος καταρρέουν όλα. Την τελευταία φορά που έμεινα όταν δεν ήθελα,... Πως να το πω... Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν και τόσο καλά. Το μόνο πράμα που μετάνιωσα στη ζωή μου είναι που δεν έφυγα. 2 φορές.
Ο σωστός παίκτης πρέπει να ξέρει πότε ν’αποχωρήσει από το παιχνίδι. Κι όποτε δεν τήρείται αυτό βγαίνουν ΟΛΟΙ χαμένοι.
ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΝΑ ΦΕΥΓΩ;
Ίσως η ερώτηση είναι ρητορική. Σε λιγότερο από μια βδομάδα φεύγω έτσι κι αλλιώς. Διακοπές.