Επιτέλους, τον βρήκα.

Τον ευγενικό μου ταξιτζή. Γιατί όλοι δικαιούμαστε έναν ευγενικό ταξιτζή σ’αυτή τη ζωή. Είδος σπάνιο και εξωτικό και εξαιρετικά όμορφο αν το πετύχεις, κάτι σαν παραδείσιο πουλί. Ειδικά για μένα που δε μετακινούμαι με ταξί, άρα σχεδόν αδύνατο να τον πετύχω.
Που ήμουνα μικρούλα και αθώα και χαμένη στη σκοτεινιά. Και του κόρναρα καθώς περνούσε, ενώ έκλαιγα και έβριζα. Και ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ. Και όχι μόνο με έβγαλε από κει που είχα χωθεί, αλλά με οδήγησε ασφαλή και ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ στον σωστό τον δρόμο. Και μιλάμε για τεράστιο κύκλο για να γίνει όλο αυτό. Αλλιώς ούτε να πάω εκεί που ήθελα θα μπορούσα ούτε να γυρίσω σπίτι μου. Εκεί στη γωνιά του δρόμου, χαμένη, μεσ’τ’αμάξι θα ξημερωνόμουνα.
Ευχαριστώ τον οδηγό του ταξί ΤΑΒ 3796. Αν τον πετύχετε να ξέρετε ότι έχετε πέσει σε ΚΑΛΟ ταρίφα.
Υ.Γ.: Το Ψυχικό γαμιέται.

210.3375315

Σ ’αυτό το τηλέφωνο γαμιέται ένας μαλάκας. Όχι απλός μαλάκας, αλλά αρχη(γός)-μαλάκας. Διότι του έχουν υποτίθεται δώσει μια θέση για να κατευθύνει τον κοσμάκη. Κι αυτός τον κατευθύνει. Αναλόγως που θα του πει η μαλακία του.
Σ’αυτό το τηλέφωνο βγαίνει υποτίθεται ένας φωστήρας που θα σας κατευθύνει όλους σας τους αδαής και άσχετους για τα φορολογικά σας. Ναι, είναι τηλέφωνο του Υπουργείου Οικονομικών, όπως υποτίθεται, παρέχεται τηλεφωνική υποστήριξη και καθοδήγηση στο κοινό για τη συμπλήρωση των φορολογικών του δηλώσεων. Παρέχονται και αρχίδια επίσης.
Διότι αυτός ο «κύριος» δε ντρέπεται να ζεσταίνει μια καρέκλα λέγοντας μαλακίες και ανακρίβειες, παραπλανώντας τον κόσμο και παρασέρνοντας άσχετους ανθρώπους σε απίθανες ταλαιπωρίες.
Όπως τον καρδιακό συνταξιούχο κύριο, μαλάκα, που του πες ότι πρέπει οπωσδήποτε να κάνει ένα κωλόχαρτο που το λένε «οριστική δήλωση», για την οικιακή του βοηθό. Κάτι που όφειλε να το κάνει μεσ’τον Μάρτιο, αλλά έχει πάρει παράταση για τον Απρίλιο. Έτσι γενικά, τον Απρίλιο.
Και τρέχει ο καρδιακός που πάσχει από τη μέση του να βρει λογιστή να του εξηγήσει τι σκατά είναι αυτή η οριστική δήλωση. Να τα σκάσει σε λογιστή δηλαδή. Και αγγαρεύει και την εργαζόμενη κόρη του να χρεωθεί ΑΔΕΙΑ από τη δουλειά της, για να τραβηχτεί στην εφορία να την καταθέσει. Για να ανακαλύψει 2 πράγματα:
1. Ότι η προθεσμία έχει λήξει. Και είναι εκπρόθεσμη. Και πρέπει να σκάσει 60 ευρώ, αν θέλει να καταθέσει την Οριστική Δήλωση. Από ποιανού την τσέπη θα βγούνε παλιοτσόλι που δε λες από το τηλέφωνο την σωστή προθεσμία; Κάτω από πιο αυτοκίνητο θα σου βάλουμε βόμβα; Φταίει μετά κανείς να μάθει που δουλεύεις και ποιος είσαι να στην στήσει με καμιά καραμπίνα, ξέκωλο πουστρόνι του Αλογοσκούφη που πιπώνεις τον κάθε περαστικό;
2. Ότι μπορεί και να μην την καταθέσει, αν δε θέλει, διότι για οικίες και οικιακό προσωπικό, η δήλωση αυτή δεν είναι υποχρεωτική. Δεν ήταν υποχρεωτικό και για τον παππού να σκάσει λεφτά σε λογιστή, αλλά το έκανε. Ούτε για τη μικρή να χρεωθεί άδεια, αλλά το έκανε. Θα τους τα πληρώσεις εσύ αρχίδι που σκατά στα μούτρα σου, που η μάνα σου ήτανε πουτάνα των γερμανών και βγήκες εσύ που γαμιέσαι από παντού που από το πολύ γαμίσι το μυαλό σου είναι μια άδεια τρύπα;

Τελικά ποιοι μένουν στη Μεγάλη Βρετανία;

Εκτός από τον Πούτιν φυσικά.

Ως εργαζόμενο κορίτσι στα πέριξ του ξενοδοχείου έχω μόνο ν’ αναφέρω άπειρη απογοήτευση και πικρία για τον εξαιρετικά άδικο καταμερισμό του πλούτου στον πλανήτη. Όλοι όσοι έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν ένα τέτοιο ξενοδοχείο είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία χοντρουλοί ημικάραφλοι και κακάσχημοι μεσήλικες με πατσές και πατομπούκαλα. Όλο και εμφανίζεται κάποιος ημίγυμνος στο παράθυρο ή το μπαλκόνι απέναντι, αλλά τι να το κάνω όταν θέλω να ξεράσω με το θέαμα.

Που είναι τα γυμνασμένα νέα εως σαραντάρικα μεγαλοστελέχη επιχειρήσεων; Ή μήπως από την πλευρά που βλέπω εγώ βάζουν όλους τους βατραχόμορφους; Υπάρχει τέτοιος ειδικός διαχωρισμός των δωματίων; Από τούτη τη μεριά του κτιρίου οι ωραίοι, από κείνη τα τέρατα;

Κάτι τέτοια με κάνουν και αμφισβητώ τον κτηνώδη ατομισμό - υλισμό που πρεσβεύω συνήθως, ο οποίος πάει χεράκι-χεράκι με τον καπιταλισμό και να αναρωτιέμαι μήπως έχουν τα καλά τους και άλλες μορφές οργάνωσης του οικονομικού συστήματος. Τουλάχιστον με έναν επικρατούντα ….χμ… φασιστικό εθνικοσοσιαλισμό τύπου Γ’ Ράιχ ίσως να ήταν πιο γυμνασμένοι. Ή με έναν επικρατούντα σοβιετικού τύπου κομμουνισμό να ήταν πιο νέοι…

Επαγγελματικός προσανατολισμός

Όταν τελείωσα εν δόξη και τιμή το λύκειο, μαθήτρια περιωπής, βοηθός απουσιολόγα κουλουπού κουλουπού, με τις ξένες γλώσσες μου, κουλουπού κουλουπού, έφαγα μια πίκρα (την 1η) που δε λέγεται. Εγώ, η δεύτερη καλύτερη, η μοναδική γκόμενα με καλούς βαθμούς στη δέσμη (την 1η) Π Α Τ Ω Σ Α!!!!
Ναι μάλιστα! Η αστέρω (το αστέρι - η αστέρω – ο αστερίας) της δέσμης δεν πέρασα ούτε σε ΤΕΙ του κώλου. Δεν πέρασα ΠΟΥΘΕΝΑ. Κυριολεκτικά πουθενά. Ούτε κλωστοϋφαντουργίες ούτε τίποτα.
Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που χρειάστηκε να κάτσω κάτω και να σκεφτώ σοβαρά ΤΙ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ;;;; Κατόπιν σοβαρού προβληματισμού και ανασυντάξεως αποφάσισα ολοκληρωτική αλλαγή πλεύσης, μιας και, πρώτον, τα μαθήματα στα οποία είχα πατώσει ήταν πολλά και δεν άντεχα να τα ξαναδώσω όλα και, δεύτερον, μου ήταν αδύνατον να μάθω την οργανική χημεία. Τελεία και παύλα. Όπως μερικοί άνθρωποι δε μπορούν να συμπαθήσουν τα παιδιά, όπως μερικοί (πανέξυπνοι κατά τα άλλα) άνθρωποι δε μπορούν να μάθουν με τίποτα π.χ. να μαγειρεύουν. Δεν το έχουν ρε παιδί μου.
Η δεύτερη κατραπακιά ήταν όταν πια πήρα εν δόξη και τιμή το πτυχίο μου. Μετά από πέντε χρόνια σκληρού διαβάσματος και πολλών ξενυχτιών (σε μπαρ ρε, δε διάβαζα μεσ’τη νύχτα). Μια άνεργη πτυχιούχος. Με πιο πολλές γλώσσες και μηδέν εργασιακή εμπειρία. ΚΑΙ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ;;; Διότι όσοι νομίζουν ότι αποφοίτησαν από ελληνικό ΑΕΙ και μπορούν πλέον να ψάξουν τι τους ταιριάζει σε απασχόληση και να βρουν μια δουλειά περιωπής στο αντικείμενό τους πλανώνται πλάνην οικτράν.
ΠΟΙΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΩΡΗ ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ;;;;
Απόφοιτος του ΜΙΤ που καραδοκεί η ΝASA να την αρπάξει και να τη στείλει στο φεγγάρι; Ή μήπως νομίζεις ότι είναι στημένος ο Βασιλάκης ο Γκέιτς στη γωνία του σπιτιού σου με το δίκαννο να σε απαγάγει να σε πάει στη κοιλάδα της σιλικόνης;
(όσοι νομίζουν ότι μιλάω για ψεύτικα βυζιά παρακαλούνται να σταματήσουν να διαβάζουν, βαριέμαι να εξηγώ)
Ένας ακόμα άνεργος πτυχιούχος είσαι που προσετέθη στο σωρό των άνεργων πτυχιούχων που θα κάνουν δουλειές του κώλου για ν’αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία σε ένα οποιοδήποτε αντικείμενο τους κάτσει, μακρινό ή κοντινό σε αυτό που σπούδασαν. Εγώ ας πούμε έκανα το παιδί για όλες τις δουλειές (βοηθός λογιστή είναι ο επίσημος τίτλος) σε λογιστικό γραφείο ΧΩΡΙΣ ΕΝΣΗΜΑ και ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ 11ΜΗΝΟΥ. Ή που θα κάνουν μια άσχετη δουλειά του κώλου (π.χ. ντιλίβερι μπόι)αν έχουν βιοποριστικό πρόβλημα μέχρι να μπορέσουν να πετύχουν μια δουλειά του κώλου με αντικείμενο μακρινό ή κοντινό σε αυτό που σπούδασαν. Π.χ. σουβλατζής ώσπου να σε πάρουν βοηθό λογιστή. Και μετά από όλα αυτά, αν είναι τυχεροί, να χωθούν σε κάτι πιο σίγουρο, πιο κοντινό σε αυτό που θέλουν ή πιο μόνιμο.
Πόσο μάλλον αν θες να δουλέψεις σε άλλη πόλη από αυτή που γεννήθηκες και ζει ο μπαμπάς και η μαμά….
Διότι καλό μεν να κάθεσαι βολεμένη να σε χαρτζιλικώνουν ο μπαμπάς και η μαμά ενόσω εσύ στέλνεις βιογραφικά σε εταιρείες και συμμετέχεις και σε διαγωνισμούς του δημοσίου, αλλά ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΜΩΡΗ ΜΑΛΑΚΩ;
Ποιος νομίζεις ότι θα σε πάρει με μηδενική εργασιακή εμπειρία και δίχως να είσαι παρούσα στην πόλη την οποία θες να δουλέψεις, κακομαθημένη πριγκίπισσά μου; Αντίθετα, πρέπει να είσαι εκεί, να λιώνεις σόλες κάθε φορά που κάποιος (έστω κι αν η εταιρία είναι του κώλου ή ύποπτη) σε καλεί σε συνέντευξη. Γίνονται αυτά εξ’αποστάσεως; Πως θα την πετύχεις την χρυσή ευκαιρία με την καραμπίνα στη γωνία αν δεν είσαι παρούσα; Πως θα πας ας πούμε αν σου πει ο άλλος «Συνέντευξη σε 2 ώρες. Μπορείς;» από 400 χλμ μακριά;
Ναι. ΦΟΒΑΣΑΙ. Λογικό είναι να φοβάσαι, αφού είσαι μικρή και τριανταφυλλένια, αλλά έτσι είναι η ζωή, σκληρή και άπονη. Κοίτα να το συνηθίσεις, διότι αν δε βρέξεις κώλο δε τρως ψάρι.

ΥΓ. Η ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις δεν είναι τυχαία. Όποιος μυγιάστηκε παρακαλείται να κρατήσει τη μύγα, διότι γι αυτόν προοριζόταν εξ’αρχής.